Δυσκολίες διάγνωσης
Κατά κανόνα, το μυκόπλασμα υποδιαγιγνώσκεται και η διαφορική διάγνωση της μαστίτιδας δεν λαμβάνεται συνήθως υπόψη στην περίπτωση των αιγοπροβάτων. Ωστόσο, σε ενδημικά κοπάδια ενδέχεται να αποτελεί τη δεύτερη ή τρίτη αιτία της νόσου.
Η μεταδοτική αγαλαξία έχει ποικίλα χαρακτηριστικά που δυσχεραίνουν τη διάγνωση:
● Μεταβλητότητα των κλινικών συμπτωμάτων: μαστίτιδα, αρθρίτιδα, κερατοεπιπεφυκίτιδα, πνευμονία.
● Μεταβλητότητα της αιτιολογίας : M. agalactiae (το πιο διαδεδομένο), M. mycoides, M. capricolum και M. putrefaciens.
● Τα διάφορα είδη μυκοπλάσματος μοιράζονται κοινά γενετικά χαρακτηριστικά, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ταυτοποίησή τους.
● Σε ενδημικά κοπάδια, ενδέχεται να περάσουν χρόνια χωρίς την εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος.
● Η απέκκριση ενδέχεται να είναι διακοπτόμενη.
● Τα χρονίως μολυσμένα ζώα είναι συνήθως ορολογικά αρνητικά.
Ο εργαστηριακός έλεγχος είναι πάντα απαραίτητος για τη διάγνωση της μεταδοτικής αγαλαξίας.
Πώς γίνεται η σωστή διάγνωση;
Το πρώτο σημαντικό στάδιο είναι η λήψη κατάλληλων δειγμάτων: γάλα, αίμα, αρθρικό υγρό και ρινικό, επιπεφυκοτικό ή ωτικό επίχρισμα.
Συνιστάται η ταυτόχρονη ανάλυση μεμονωμένων δειγμάτων γάλακτος και ταυτόχρονων δειγμάτων γάλακτος σε δεξαμενές χύδην. Η δειγματοληψία θα πρέπει να διενεργείται τακτικά στην κτηνοτροφική μονάδα, κατά το δυνατόν κάθε 3 μήνες.
Όσον αφορά τις τεχνικές, οι πιο συχνά εφαρμοζόμενες είναι:
● ELISA: αυτή είναι μια καλή επιλογή, αλλά ενδέχεται να μην είναι πολύ αποτελεσματική σε ενδημικά κοπάδια λόγω της απουσίας ανιχνεύσιμων αντισωμάτων. Επιπλέον, οι διασταυρούμενες αντιδράσεις μεταξύ μη παθογόνων ειδών Μυκοπλάσματος ενδέχεται να δώσουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ των αντισωμάτων του εμβολίου και των αντισωμάτων που προέρχονται από λοίμωξη.
Η τεχνική ELISA είναι χρήσιμη για τον προσδιορισμό της κατάστασης της υγείας του κοπαδιού.
● PCR: Αυτή είναι η ταχύτερη και πιο αξιόπιστη τεχνική για την επιβεβαίωση της λοίμωξης και είναι συνήθως η πιο ευρέως εφαρμοζόμενη. Επιτρέπει την ταυτοποίηση του παθογόνου και λόγω του υψηλού επιπέδου εξειδίκευσής του, είναι σε θέση να ανιχνεύσει διαφορετικά είδη μυκοπλάσματος.
Για οριστική διάγνωση, το παθογόνο πρέπει να απομονωθεί και να ταυτοποιηθεί.
Διατίθενται επίσης και άλλες τεχνικές, όπως: βιοχημική καλλιέργεια και εξέταση, σύνδεση συμπληρώματος και ανοσοφθορισμός.
Συμπεράσματα
● Η μεταδοτική αγαλαξία είναι μια σοβαρή ασθένεια που πρέπει να διαγνωστεί.
● Η εργαστηριακή διάγνωση είναι απαραίτητη.
● Μόλις εντοπιστεί το πρόβλημα, μπορεί να ελεγχθεί μέσω του εμβολιασμού του κοπαδιού.
Το άρθρο γράφτηκε από την:
Tania Perálvarez Puerta. Υπεύθυνη Εταιρικών Προϊόντων, Μονάδα Μικρών Μηρυκαστικών – HIPRA
