Στο βίντεο που ακολουθεί, ο Santiago Casademunt, κτηνίατρος με πάνω από 20 χρόνια εμπειρία στον τομέα των μηρυκαστικών, θα μας εξηγήσει με λεπτομέρεια τις βασικές έννοιες γύρω από αυτή την ασθένεια και τα μέτρα ελέγχου και πρόληψης που πρέπει να λάβουμε για να μειώσουμε τις οικονομικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην αγροτική οικονομία.
ΚΛΩΣΤΗΡΙΔΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΗΣ
Ο Santiago Casademunt μιλάει για αυτή τη γνωστή μολυσματική νόσο και την κατάταξή της με βάση τα κλινικά συμπτώματα που εμφανίζονται:
● Νευρολογικά
● Ιστολογικά
● Γαστρεντερικά
“Ο έλεγχος των παραγόντων κινδύνου θέλει πάντα προσοχή, και δεν είναι εφικτός για κάποια αγροκτήματα.”
Επισήμανση των κυρίως παθογόνων χαρακτηριστικών που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη νόσο:
● Μη μεταδοτική μολυσματική νόσος.
● Το βακτήριο αποτελεί μέρος των ζωικών μικροβιοτικών οργανισμών.
● Η παραγωγή τοξινών προκαλεί τα κλινικά συμπτώματα.
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΚΛΩΣΤΗΡΙΔΙΩΝ
Εξετάζονται τα κύρια είδη των κλωστηριδίων που συμμετέχουν σε περιπτώσεις κλωστηριδίωσης σε μηρυκαστικά, περιγράφοντας τους κύριους παράγοντες κινδύνου και τα συμπτώματα:
● Γαστρεντερικά: Clostridium septicum, sordellii και perfringens τύπου B, C και D
● Νευρολογικά: Clostridium tetani.
● Ιστολογικά: Clostridium chauvoei, novyi τύπου B
ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ
Όλα τα μέτρα ελέγχου και πρόληψης αυτής της νόσου αναπτύσσονται σε αυτή την ενότητα και βασίζονται σε τρεις βασικούς πυλώνες:
● Διαχείριση
● Διατροφή
● Εμβολιασμός
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η κλωστηριδίωση είναι μία ασθένεια με παγκόσμια μετάδοση και είναι πολύ γνωστή στους κτηνοτρόφους, τους κτηνιάτρους και τους επαγγελματίες στον τομέα των μηρυκαστικών γενικά.
Πιστεύεται ότι η πρώτη περίπτωση αναφέρθηκε πάνω από 300 χρόνια πριν και ότι οι ιδιοκτήτες προβάτων, αιγών και βοοειδών πάντα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή την ασθένεια.
“Ο εμβολιασμός σε όλο το κοπάδι ή την αγέλη είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση του αριθμού των περιπτώσεων στο αγρόκτημα.”
Παρόλο που η εξάλειψη της ασθένειας είναι αδύνατη, επειδή τα παθογόνα που συμμετέχουν αποτελούν μέρος των ζωικών εντερικών μικροβιοτικών οργανισμών και εξαιτίας της δυσκολίας ελέγχου των παραγόντων κινδύνου, χάρις στην εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων για τη διαχείριση, τηδιατροφή τον έλεγχο και τον εμβολιασμό όλου του κοπαδιού/αγέλης, μπορούμε να επιτύχουμε μία σημαντική μείωση στην συχνότητα της νόσου στην κτηνοτροφία.
