Αιτίες αποβολής
Οι αποβολές των αιγοπροβάτων επηρεάζουν σοβαρά την παραγωγικότητα της εκτροφής. Μπορεί να είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, καθώς υπάρχουν τόσο μολυσματικές όσο και μη μολυσματικές αιτίες.
Σχετικά με τις μολυσματικές αιτίες, υπάρχει μεγάλη ποικιλία αιτιολογικών παραγόντων, αλλά μπορούμε να επισημάνουμε τους εξής: Chlamydia abortus, Salmonella Abortusovis, Toxoplasma gondii, Coxiella burnetii, Brucella spp., Campylobacter spp., Leptospira spp., Listeria monocytogenes και border disease.
Πολλοί παθογόνοι παράγοντες που προκαλούν αποβολές, ως ζωοανθρωπονόσοι, εν δυνάμει μπορούν να επηρεάσουν και την υγεία του ανθρώπου
Σχέδιο δράσης
– Εντοπισμός και απομόνωση προσβεβλημένων ζώων: είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε. Τα προσβεβλημένα θηλυκά είναι μια πηγή μόλυνσης για άλλα ζώα, ειδικά μετά την αποβολή, που η απέκκριση του παθογόνου είναι υψηλότερη.
– Διάγνωση: άλλη μια σημαντική ενέργεια που πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό. Τα καλύτερα δείγματα είναι: πλακούντας και έμβρυα θηλυκών που έχουν υποστεί αποβολή πρόσφατα, κολπικά επιχρίσματα και/ή αίμα.
Είναι σημαντικό να εντοπιστεί ο παθογόνος παράγοντας, για να προσδιοριστούν τα πιο κατάλληλα μέτρα ελέγχου
– Εξάλειψη υπολειμμάτων αποβολών: απομακρύνετε τα έμβρυα, τους πλακούντες ή άλλα υπολείμματα. Αυτό το υλικό αποτελεί εστία μόλυνσης και τα ζώα ενδέχεται να μολυνθούν μέσω εισπνοής ή κατάποσης.
– Απολύμανση εγκαταστάσεων (ιδίως ταϊστρών, ποτιστρών και κρεβατιών): αυτά τα σημεία ενδέχεται να μολυνθούν από τα υπολείμματα της αποβολής. Πηγή μόλυνσης ενδέχεται να αποτελούν επίσης τα ούρα και τα κόπρανα, τόσο των αιγοπροβάτων όσο και άλλων ζώων που θα μπορούσαν να είναι δεξαμενές.
– Έλεγχος φορέων και αποφυγή επαφής με άλλα είδη: για παράδειγμα, οι γάτες παίζουν σημαντικό ρόλο στον κύκλο ζωής του Toxoplasma gondii και είναι απαραίτητος ο έλεγχος του πληθυσμού τους. Μια άλλη περίπτωση θα μπορούσε να είναι ο Campylobacter, που μπορεί να μεταδοθεί από τα κόπρανα πουλιών. Συνιστάται επίσης η σωστή αποπαρασίτωση, γιατί τα τσιμπούρια είναι φορέας του Coxiella burnetii. Στην περίπτωση του Brucella spp. και του Lepstospira spp., συνιστάται τα αιγοπρόβατα να μη ζουν μαζί με βοοειδή ή γουρούνια.
Αποφύγετε την παρουσία άγριων ζώων και παρασίτων, καθώς μπορεί να είναι δεξαμενές ορισμένων παθογόνων μικροοργανισμών
– Εμβολιασμός: ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για έλεγχο των ασθενειών που προκαλούν αποβολές. Τα εμβόλια, μας βοηθούν να μειώσουμε τα κλινικά συμπτώματα και την απέκκριση των παθογόνων παραγόντων.
Πρέπει να εφαρμόσουμε ένα κατάλληλο σχέδιο εμβολιασμού για κάθε αίτιο ανάλογα την κάθε κατάσταση που επικρατεί στην εκτροφή μας
– Έλεγχος τροφών και νερού: οι αποθήκες τροφών και νερού πρέπει να είναι σωστά προστατευμένες από το περιβάλλον και την πρόσβαση ζώων. Ένα σιλό σε κακή κατάσταση μπορεί να αποτελέσει πηγή λιστερίωσης.
– Κλειστό κοπάδι:αποφεύγετε να εισάγεται ζώα από άλλες εκτροφές, καθώς μπορούν να αποτελέσουν οδό εισόδου μικροοργανισμών στο κοπάδι σας. Αν αυτό είναι αναπόφευκτο, κρατήστε τα σε καραντίνα και κάντε τους διερευνητικά τεστ.
Συμπεράσματα
Τα μέτρα βιοασφάλειας και διαχείρισης είναι απαραίτητα για τον έλεγχο των αποβολών. Χρειάζονται όμως και πιο συγκεκριμένα μέτρα, όπως η ταυτοποίηση του παθογόνου και η εφαρμογή ενός κατάλληλου σχεδίου εμβολιασμού.
Γνωρίζοντας πώς να ενεργούμε γρήγορα και σωστά, μπορούμε να μειώσουμε τις επιπτώσεις των ασθενειών που προκαλούν αποβολές
Συντάκτρια άρθρου:
Tania Peralvarez Puerta. Global Product Manager, Small Ruminants Franchise – HIPRA
